صبر!
نویسنده: هادی و م!(چهارشنبه 85/4/7 ساعت 9:47 صبح)

زهرا عصاره عصمت است. زهرا، آیینه پاکی است. زهرا زلال کوثر است. ای همیشه جاری! ای بهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم که معرفت به غبار آستان خانه ات بوسه می زند. برهوت این دنیای خاکی شایستگی میزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخم ها و داغ ها و در هجران پدر، غریبانه زیستی و در وداع شبانه ات با پهلویی بیمار، خانه گلین را به امید آغوش بهشتی پدر ترک گفتی...

فاطمه پشت در افتاد ، لگد سنگین بود

تلخی کام علی بر چه کسی شیرین بود

شعلۀ فتنه ز هر سو شرر گستر شد     فاطمه تعمۀ آتش شد و خاکستر شد

بی تو لب به خنده وا نمی کند علی

بی تو فضه را صدا نمی کند علی

گوشه ای حسن نشسته ، گوشه ای حسین ، گوشه ای به ناله ی شبانه زینبین

آتش گرفت سوخت در، خانه علی

در ، خون نشست سینۀ پروانۀ علی